Omarmen van ons vrouwelijk potentieel, het ten volle benutten zodat iedereen die zich vrouw voelt zekerder in haar schoenen kan staan. Dat is niet iets wat we verdienen als vrouw. Dat is ons recht.

En toch zijn er redenen die ervoor zorgen dat we dat niet doen, of misschien half doen. We geven ons recht op zodat we ergens bij kunnen horen.  Om aanvaard te worden. Om liefde te krijgen, vaak van een partner.
We gaan gegeneerd door het leven, want als we teveel onszelf zijn dan schrikken we misschien af. Het is daar dat ik vast ben gelopen en in een serieuze knoop ben geraakt. Ik werd verschillende keren teleurgesteld door de liefde, maar trok daar geen les uit. Want ik had niet door dat daar lessen te trekken waren. Dus ging ik graven. In mijn verleden.

Ik haalde mijn kinderjaren van onder het stof en zocht naar wat me heeft gevormd tot de vrouw die ik vandaag ben. Voordat ik het goed en wel besefte, ontdekte ik dat ik niet de enige was die zich vragen begon te stellen. Wanneer je op iets let, dan zie je het beter. En ik zag een netwerk van krachtige vrouwen die hetzelfde aan het doen waren. Vragen stellen. Zoeken. Graven. Begrijpen. Niet begrijpen. Plaatsen.

Ik ging in gesprek met meer dan 20 vrouwen, met als kernthema: liefdesrelaties. Want het is in onze intieme relaties dat we vaak het meest worden uitgedaagd, én vaak tot inzichten komen.

Doorheen de verschillende verhalen ontrafelde zich één gemeenschappelijk gegeven, namelijk dat deze vrouwen en wellicht vele andere niet wisten wie ze eigenlijk zijn. Door verschillende actoren en factoren hebben de vrouwen zich niet ten volle durven uiten als de vrouw die zij willen zijn of simpelweg zijn, waardoor ze hebben geleerd om zich steeds aan te passen aan hun omgeving en bij uitbreiding hun partner. Dat leidde tot kameleon-vrouwen die er alles aan deden om erbij te horen, om de goede dochter te zijn, de ideale vrouw, de tofste schoondochter, de perfecte mama,.. Maar door alle rollen die ze namen, waren ze te druk bezig met acteren en te weinig bezig met zichzelf zijn.

Daar wil ik verandering in brengen, want ik geloof nog meer dan ooit dat wanneer vrouwen ongegeneerd zichzelf durven zijn, ze hun vrouwelijk potentieel ten volle benutten. Daarin schuilt magie, een bron aan kracht en wonderen. Voor vrouwen zelf, voor hun omgeving en voor de maatschappij in haar totaliteit.

In dit boek houd ik een pleidooi gericht aan alle vrouwen om op zoek te gaan naar onszelf. Onze kern. Het is een boek voor iedereen die moe is van het lopen en nu tijd wil nemen om stil te staan.